Pokrój

Pokrój konia, lub inaczej eksterier, to jego zewnętrzne cechy morfologiczne. Ciało konia składa sie z głowy oraz szyi, tułowia i kończyn. Ochronę ciała stanowi skóra. Składa sie ona z trzech wartsw: naskórka, skóry właściwej oraz warstwy podskórnej.
Naskórek jest zabarwiony równomiernie lub ma ciemne plamy spowodowane obecnością barwnika zwanego melaniną. Naskórek zupełnie pozbawiony melaniny mają tylko albinosy i izabele właściwe, u których cecha ta jest uwarunkowana genetycznie. W naskórku znajdują sie także gruczoły potowe i łojowe.
U koni gruczoły potowe mieszczą się na całym ciele. Odgrywają one bardzo ważną rolę - zapobiegają przegrzewaniu się organizmu, ponieważ wydzielany pot paruje i pobiera ciepło. Wydzielanie potu odciąża nerki, gdyż gruczoły potowe wydalją wodę, sole, a nawet białko.
Nartomiast gruczoły łojowe występują przeważnie w okolicach korzeni włosów.
Włosy, a właściwie powietrze zawarte między nimi, chroni przed zimnem. Sierść najlepiej prezentruje się w czerwcu i lipcu, najgorzej w lutym i marcu.
Skóra właściwa chroni organizm przed różnymi urazami mechanicznymi. Jej grubość zależy przede wszystkim od rasy (u zimnokrwistych jest najgrubsza) oraz miejsca - najgrubsza jest na grzbiecie, zadzie i powierzchni bocznej kończyn, a cieńsza na brzuchu. Zbudowana jest z tkanki łącznej. Warstwa podskórna ma za zadanie chronić mięśnie, kości i ścięgna, zawiera ona naczynia krwionośne oraz nerwy.

KOPYTO
Kopyta to ważna część ciała konia. To właśnie na nich spoczywa cały ciężar zwierzęcia. Podczas ruchu do ich roli należy amortyzowanie wstrząsów.